«Το όπλο μας ήταν ότι είμαστε Παναθηναϊκός»!

 

 Τον δικό του ρόλο στην παραμονή της ομάδας στην μεγάλη κατηγορία αδιαμφισβήτητα έπαιξε ο παλαίμαχος άσος του «τριφυλλιού», και τιμ μάνατζερ της ομάδας, Ρούλης Αγραπιδάκης, που όπως αποκάλυψε στην εφημερίδα η «Πράσινη» της Κυριακής 6 Μαΐου, το μέλλον του συλλόγου είναι στις ακαδημίες και στα νέα ταλέντα της χώρας μας!

Η ζωντανή ιστορία του ανδρικού τμήματος βόλεϊ του Παναθηναϊκού είναι αδιαμφισβήτητα ο Ρούλης Αγραπιδάκης, του οποίου η αγάπη για το «τριφύλλι» είναι αστείρευτη, κάτι που αποδεικνύει έμπρακτα τα τελευταία χρόνια, αφού εκτός από τιμ μάνατζερ είναι η ψυχή της ομάδας, η έμπνευση και παράλληλα ο… φίλος για κάθε νέο παίκτη που περνάει το κατώφλι του Παναθηναϊκού!

Ο 66χρονος παλαίμαχος άσος του «τριφυλλιού», που έχει πανηγυρίσει πάμπολλες Κούπες από αρκετά πόστα στην ομάδα, φέτος ήταν η τραγική φιγούρα του λαβωμένου Παναθηναϊκού, καθώς βίωσε μια από τις πιο δύσκολες χρονιές στην ιστορία του τρίτου μεγαλύτερου τμήματος του συλλόγου. Ο Ρούλης Αγραπιδάκης περιγράφει στην «Πράσινη» τις στιγμές που έζησε, αποκαλύπτει τις συμβουλές που έδινε στους… μικρούς που κλήθηκαν να πάρουν στους ώμους τους την ομάδα, και τέλος τα όνειρά του για την επόμενη ημέρα του τμήματος.


Έχεις ζήσει απίστευτες στιγμές τόσο ως παίκτης, όσο και ως τιμ μάναζερ του «τριφυλλιού», πως βίωσες την φετινή χρονιά;
«Καταρχήν μπορεί φέτος να έχω σκεφτεί πολλές φορές, ότι φτάσαμε στο χείλος του… γκρεμού, ωστόσο πάντα πίστευα ότι αυτή η ομάδα είναι μεγάλη και ότι κάτι πρέπει να γίνει για να μην υποβιβαστεί. Γνώριζα ότι αγωνιστικά ήμασταν πολύ αδύναμοι και σε σχέση με την ΕΑΠ, πίστευα όμως ότι το μόνο πράγμα που μπορεί να μας σώσει ήταν η ενότητα. Έπρεπε λοιπόν να… μαζευτούν οι παίκτες, το τεχνικό τιμ και τέλος η διοίκηση του ΤΑΑ και του Ερασιτέχνη για να γίνει το σύνολο αυτό που είχε απομείνει ομάδα, με την κυριολεκτική σημασία της λέξεως. Έπρεπε αυτή η ομάδα να γίνει Παναθηναϊκός. Αυτό ήταν το μόνο… όπλο που είχαμε»!

Πότε πίστεψες ότι μπορεί ο Παναθηναϊκός να εξασφαλίσει την παραμονή του στην μεγάλη κατηγορία;
«Συνέχεια το πίστευα. Αν και δεν ήμασταν καλύτεροι από την ΕΑΠ στο αγωνιστικό κομμάτι, καθώς μας είχε κερδίσει στον πρώτο και δεύτερο γύρο, παρόλα αυτά πίστευα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ο μόνος τρόπος που ο Παναθηναϊκός μπορούσε να ορθώσει το ανάστημά του στα πλέι άουτ, ήταν αν οι παίκτες του πίστευαν ότι μπορούν να σηκώσουν την βαριά φανέλα. Ευτυχώς τα παιδιά τα κατάφεραν».

Ποια συμβουλή έδωσε ο Ρούλης Αγραπιδάκης στα νέα παιδιά του Παναθηναϊκού, που «λύγισαν» με το βάρος της ευθύνης; 
«Προσπάθησα να μιλάω με όλα τα παιδιά, να τους δώσω να καταλάβουν που παίζουν. Έχω την εντύπωση ότι από την πρώτη στιγμή που ήρθαν στην ομάδα, δεν είχαν καταλάβει που έπαιζαν.
Έπρεπε να τους μιλήσω και να τους δώσω την ταυτότητα του Παναθηναϊκού που έλειπε από αυτά τα παιδιά. Έπρεπε όλοι να καταλάβουν που βρίσκονται. Επειδή έχουν περάσει μεγάλοι παίκτες από τον Παναθηναϊκό και επειδή πάντα ο ΠΑΟ έπαιζε σε τελικούς, τους έλεγα ότι έπρεπε να κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια τόσο για το «τριφύλλι» που έχουν στην φανέλα, όσο και για την προσωπικότητα τους»!

Πως πιστεύεις ότι απέφυγε η ομάδα τον υποβιβασμό;
«Ο Παναθηναϊκός δεν έχει μάθει να αγωνίζεται στην ζώνη του υποβιβασμού. Αυτό είχε δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα σε όλους μας. Έτσι όταν φτάσαμε σε αυτό το σημείο να κερδίσουμε την Πάτρα, που είχε πολύ καλά στοιχεία, αισθανθήκαμε ότι έπρεπε να σηκώσουμε το βάρος και να εξασφαλίσουμε την παραμονή μας. Ο κόσμος ήρθε στο γήπεδο την κατάλληλη στιγμή και μας βοήθησε πάρα πολύ, και στα δύο εντός έδρας παιχνίδια. Ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας μας οφείλεται και στον κόσμο μας. Μόνο έτσι ο ΠΑΟ θα μπορούσε να μείνει στην κατηγορία. Ο κόσμος ήταν συγκινητικός . Αισθάνθηκα ότι ζούσα κάποιες στιγμές του παρελθόντος, όταν ο Παναθηναϊκός «μαχόταν» για  τίτλους, όχι για την παραμονή του. Ωστόσο επειδή η χρονιά ήταν τόσο δύσκολη, γι’ αυτό χαρήκαμε όλοι μας τόσο πολύ αυτήν την παραμονή. Φάγαμε αρκετές… σφαλιάρες, αλλά αξίζαμε να σωθούμε και γι’ αυτό όλοι μας πανηγυρίσαμε σαν μικρά παιδιά»!

Ποιοι ήταν οι συντελεστές της επιτυχίας κατά την γνώμη σου;
«Εκτός φυσικά από τους παίκτες, πολύ σημαντική ήταν η συμπαράσταση της διοίκησης του Ερασιτέχνη, υπό την προεδρία του Αχιλλέα Μακρόπουλου, εκτός από τον πρόεδρο του ΤΑΑ, Χρόνη Ακριτίδη, ειδικά στα πλέι άουτ. Ενώ μεγάλο μερίδιο για την παραμονή έχει και ο προπονητής της ομάδας. Όταν ήρθε ο Καζάζης στην ομάδα ήμουν ο μόνος που έβλεπα ότι θα έπαιζε το… κεφάλι του φέτος. Προσπάθησα να τον βοηθήσω χωρίς να του πω τίποτα, για να μην αγχωθεί και πιστεύω ειλικρινά ότι η δουλειά που έκανε εξασφάλισε την παραμονή στην ομάδα. Δεν πρέπει όμως να ξεχάσω  όμως και τα δύο παιδιά, που βοηθούσαν στην ομαλή λειτουργία της ομάδας στο οργανωτικό κομμάτι, τον Δημήτρη Μιχαλόπουλο και την Πέννυ Ροντογιάννη».

Πως ονειρεύεσαι την ομάδα της νέας σεζόν και τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει για να μην βρεθεί ξανά σε δύσκολη θέση;
«Αμέσως μετά τους πανηγυρισμούς, η επόμενη ημέρα δυστυχώς είναι αόριστη, και εγώ είμαι ο τελευταίος που μπορώ να γνωρίζω τι μέλλει γενέσθαι στον Παναθηναϊκό. Την επόμενη ημέρα πρέπει να σηκώσουν αυτοί που πρέπει τα… μανίκια για να μην έχουμε την ίδια μοίρα με φέτος. Το μοντέλο του ενός επιχειρηματία πίσω από τις ομάδες έχει περάσει, οι εποχές έχουν αλλάξει και θα έρθει ένα άλλο μοντέλο πιο ερασιτεχνικό στα τμήματα βόλεϊ. Αυτό ίσως είναι ένα καλό στοιχεία, γιατί ίσως έτσι θα μπορέσουν τα νέα παιδιά να στελεχώσουν τις μεγάλες ομάδες. Το μέλλον του ελληνικού βόλεϊ, είναι στα νέα παιδιά. Από την αρχή θα «χτιστούν» όλες οι ομάδες. Πρέπει λοιπόν ο Παναθηναϊκός να δημιουργήσει παιδοεφηβικό τμήμα. Είναι ένα «αγκάθι» το γεγονός ότι δεν μπορεί ο ΠΑΟ να φτιάξει σωστές ακαδημίες, καθώς δεν υπάρχουν υποδομές και γήπεδο με ελεύθερες ώρες.  Αλλά πρέπει να γίνει καθώς οι ακαδημίες είναι συνυφασμένες με το μέλλον του ανδρικού τμήματος . Βάσει της νομοθεσίας δεν θα υπάρχει ΤΑΑ αν δεν υπάρχει παιδικό και εφηβικό τμήμα, καθώς η πρώτη ομάδα θα χάνει βαθμούς, αν δεν έχει τμήματα ακαδημιών».

Πηγή: Εφημερίδα "Η Πράσινη"