«Νταμπλ στη Λεωφόρο θέλω»!

Οι Μαρία Χατζηνικολάου και Άννα Καρπουζά είναι στη λίστα με τα… άτακτα παιδιά του Άγιου Βασίλη. Αυτό όμως που θέλουν είναι το 2012 να τους φέρει υγεία, ευτυχία και φυσικά Πρωτάθλημα και Κύπελλο για ένα από τα πιο επιτυχημένα τμήματα του Παναθηναϊκού! 

Ο… καλικάντζαρος, Μαρία Χατζηνικολάου και ο… μουτζούρης, Άννα Καρπουζά, δίνουν μια συνέντευξη στην εφημερίδα η «ΠΡΑΣΙΝΗ» αλλιώτικη από τις άλλες, ξεπροβοδίζοντας το 2011. Μπορεί να μην πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη, όμως την αυγή του 2012 εύχονται υγεία, ευτυχία και φυσικά Πρωτάθλημα και Κύπελλο για πάντα στον Παναθηναϊκό!

Οι «πράσινοι» δίδυμοι πύργοι εκτός από το ύψος τους που φτάνει τα 1,90μ., έχουν πολλές ομοιότητες μιας και η Μαρία Χατζηνικολάου αρχικά αγωνιζόταν ως διαγώνια και «γύρισε» κεντρική, όπως έγινε πέρσι και με την Άννα Καρπουζά, που νιώθει κάπως ότι πατάει… In her shoes, και ευελπιστεί να τα καταφέρει εξίσου καλά με το πρότυπό της. Ενώ οι δυο τους είναι και αχώριστες φίλες τα τελευταία τρία χρόνια, αφού ταίριαξαν από την πρώτη στιγμή που συναντήθηκαν στην Εθνική ομάδα.

Χωρίς καμία δόση υπερβολής μια συνέντευξη με την Μαρία και την Άννα είναι μια… εμπειρία. Εμφανίστηκαν στο Piazza Duomo απέναντι από την Μητρόπολη, φορώντας ένα λευκό T-shirt  που έγραφε «Let’s be naughty and save Santa the trip…», που σημαίνει ας γίνουμε άτακτες για να γλιτώσουμε τον Άγιο Βασίλη το ταξίδι! Με διάθεση για πειράγματα η μία στην άλλη και χημεία που όταν βγει στο γήπεδο θα κάνουν… πάρτι στο τάραφλεξ, τα δύο κορίτσια αποκαλύπτουν στους αναγνώστες της «Π», τις… άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα τους!

Τι γεύση σας άφησε το 2011;

Μαρία: «Ήταν μια χρονιά με πολλές δυσκολίες, αλλά παρόλα αυτά στο τέλος πήραμε το Πρωτάθλημα. Βέβαια ήταν αποτυχία το γεγονός ότι δεν πήραμε το Κύπελλο, βάσει της ομάδας που είχαμε, παρά τους τραυματισμούς, Μλαντένοβιτς, τον δικό μου της Γεωργίας (σ.σ. Τζανακάκη). Παρόλα αυτά θεωρώ ότι στο τέλος ήταν μια ομάδα που δεν έπρεπε μείνει εκτός Κυπέλλου, και τουλάχιστον με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, δείξαμε ότι η ομάδα αυτή άξιζε».

Άννα: «Ήταν μια δύσκολη χρονιά, ξεκίνησε δύσκολα με τραυματισμούς, αλλά όταν κάτι τελειώνει όμορφα δεν θυμάσαι τα άσχημα. Έτσι το Πρωτάθλημα σβήνει τις όποιες δυσκολίες περάσαμε στη διάρκεια της χρονιάς. Το καλοκαίρι ήταν άσχημο για εμάς, όσο και αν φύγαμε για διακοπές με την γλύκα του πρωταθλήματος, το επόμενο βήμα ήταν να σχεδιάσουμε τον… χειμώνα μας, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό. Παρόλα αυτά στον Παναθηναϊκό πάντα κάτι γίνεται και τα πράγματα φτιάχνουν στο τέλος, ευτυχώς. Και πλέον έχουμε μπει σε μια καλή πορεία».

Ποια στιγμή ξεχωρίζετε από τον παλιό χρόνο;

Άννα: «Η ημέρα που πήραμε το πρωτάθλημα. Το χάρηκα πολύ γιατί είχα συνεισφέρει και εγώ με τη συμμετοχή μου και έτσι το ευχαριστήθηκα περισσότερο από τις προηγούμενες χρονιές. Εκείνη τη στιγμή ήταν ηθική ικανοποίηση για ότι είχαμε ζήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ήταν τέλεια γιατί τα καταφέραμε. Πέρσι η ΑΕΚ δεν ήταν φαβορί, καθώς δεν γίνεται να ανεβαίνεις από την Α2 και να παίρνεις πρωτάθλημα, όσο χρήματα και να διαθέσεις».

Μαρία: «Τη μέρα του Πρωταθλήματος, με όλο το σκηνικό που έγινε μετά. Οι πανηγυρισμοί με τον κόσμο στη Λεωφόρο. Αυτό που σκέφτηκα ήταν «Ναι, τα κατάφερα, παρά τις δυσκολίες που είχαμε περάσει». Καθώς αυτό το Πρωτάθλημα ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών μας».

Και ποια θέλετε να διαγράψετε;

Άννα: «Τον αποκλεισμό από την ΑΕΚ στο Κύπελλο. Δυστυχώς πάντα μία ομάδα έχει καλές και κακές ημέρες. Υπάρχουν μέρες που δεν μας πάει το παιχνίδι και στο ματς αυτό, ήταν μία από αυτές».

Μαρία: «Και εγώ εκείνο το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Είμαι σίγουρη όμως ότι αν παίζαμε την επόμενη ημέρα το σκορ θα ήταν 3-0 εύκολα. Εκείνη την ημέρα δεν μας πήγε τίποτα καλά. Αλλά δυστυχώς αυτό έγινε και πρέπει να το ξεχάσουμε».

Ποιες είναι οι ευχές σας για το νέο έτος, 2012;

Άννα: «Να είμαστε όλες καλά, να μην έχουμε τραυματισμούς, γιατί δεν είμαστε και πολλές φέτος. Να συνεχίσουμε να έχουμε το ίδιο πολύ καλό κλίμα στην ομάδα, όπως είχαμε και πέρσι. Να είμαστε δεμένες και όλα τα άλλα θα έρθουν. Όταν έχεις καλό κλίμα και δουλεύεις θα έρθουν και τα αποτελέσματα που θέλεις. Και εμείς θέλουμε Πρωτάθλημα και Κύπελλο»!

Μαρία: «Επειδή το τελείωμα του 2011 για την ομάδα, με εξαίρεση τον τραυματισμό της Ιχτιάρη, ήταν καλό, ελπίζουμε να συνεχίσει να είναι έτσι και στο 2012! Από εκεί και πέρα οι τίτλοι είναι δεδομένοι, καθώς όταν υπάρχει κέφι και όρεξη για δουλειά τα αποτελέσματα έρχονται».

Τι φοβάστε ότι μπορεί να σας στερήσει έναν τίτλο;

Μαρία: «Τον κακό μας εαυτό. Σε αυτό χρειάζεται δουλειά καθώς υπάρχουν αθλήτριες στην ομάδα, που δεν πρωταγωνιστούσαν τόσα χρόνια. Δεν έχουν παίξει σε ντέρμπι και δεν ξέρουν πώς είναι να κυνηγάς τα πρωταθλήματα. Ωστόσο φαντάζομαι ότι έχουν μπει σιγά σιγά στην ψυχολογία του πως είναι να διεκδικείς όλους τους τίτλους. Στόχος μας είναι και Πρωτάθλημα και το Κύπελλο, όπως αρμόζει στον Παναθηναϊκό. Αυτοί που μας είχαν ξεγράψει παίρνουν τις απαντήσεις τους στο γήπεδο. Και θα καταλάβουν πως είμαστε ακόμη εδώ».

Άννα: «Δεν φοβάμαι ούτε τον Ολυμπιακό, ούτε την ΑΕΚ. Φοβάμαι το να μη μας βγει το παιχνίδι μας. Βλέπω την ομάδα μου στις προπονήσεις και ξέρω τις δυνατότητές μας, ξέρω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Δεν μου αρέσει όμως να κάνω προβλέψεις. Βλέπω το κάθε ματς ξεχωριστά. Επειδή είμαι πάντως πολλά χρόνια στην ομάδα, αυτό που έχω να πω είναι πως πάντα είχαμε προβλήματα, αλλά στο τέλος τα ξεπερνούσαμε».

Ο νέος είναι ωραίος, μα ο παλιός είναι αλλιώς, όπως και η Μαρία έτσι και η Άννα από διαγώνια έγινε κεντρική στην αρχή της καριέρας της. Πως αισθάνθηκε η Άννα και τι της είπε η Μαρία, θέλοντας να τν ενθαρρύνει;

Άννα: «Όταν γνώρισα τη Μαρία νόμιζα ότι ήταν… στριμμένη. Όμως όταν την γνώρισα κατάλαβα πως αν σε αγαπήσει γίνεται χαλί να την πατήσεις. Όταν λοιπόν μου προτάθηκε και εμένα η αλλαγή της θέσης, με φόβισε πάρα πολύ, γιατί νόμιζα ότι δεν το έχω. Η Μαρία με βοήθησε να ξεπεράσω τον πανικό που ένιωσα. Μου έδωσε πολύ θάρρος, λέγοντάς μου ότι και εκείνη έτσι ξεκίνησε. Πλέον λέω να με έχει ο Θεός καλά και να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται και να γίνω βασικό μέλος του Παναθηναϊκού».

Μαρία: «Αν και εγώ όπως και η Άννα δεν δεχόμασταν την αλλαγή θέσης, θα μέναμε πάντα να… χτυπάμε παλαμάκια στις ομάδες μας! Όταν σου δίνεται λοιπόν η ευκαιρία να αλλάξεις θέση για να παίξεις, καθώς στην χώρα μας οι καλές ομάδες καλώς ή κακώς παίρνουν ξένες διαγώνιες, πρέπει να την αρπάζεις. Αυτό είπα και στην Άννα όταν της προτάθηκε να γίνει κεντρική. Δεν είναι εύκολη θέση, όμως για ψηλούς ανθρώπους είναι πιο εύκολη. Αυτό που της είπα είναι να μην φοβάται και τα καταφέρει».

Έχετε μετανιώσει για κάτι στην καριέρα σας;

Άννα: «Όχι. Ότι γίνεται, γίνεται για καλό. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να σε πονάει γιατί είναι δύσκολο, όμως μαθαίνεις να αντιδράς για να μην την ξαναπατήσεις».

 Μαρία: «Τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο. Δεν μετάνιωσα για κάτι. Γιατί το ότι έφτασα εδώ σημαίνει ότι πήρα σωστές αποφάσεις. Θα μπορούσα να μην έφτανα εδώ ή να έφτανα παραπάνω, όμως δεν το ξέρουμε αυτό γιατί ακολούθησα συγκεκριμένα βήματα. Ίσως δεν χρειαζόταν να βγω στο εξωτερικό, καθώς έζησα μια καλή εποχή του βόλεϊ, όπου μας κάλυπτε το πρωτάθλημα και τα χρήματα  στην Ελλάδα και δεν υπήρχε λόγος να φύγω». 

 Αν δεν ήσουν βολεϊμπολίστρια τι θα γινόσουν;

Μαρία: «Δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο θα ήμουν. Μάλλον στη ζωή γεννήθηκα για να παίζω βόλεϊ. Δεν κυνήγησα κάτι, πάντα προέκυπτε, οπότε δεν θα μπορούσα να γίνω τίποτα άλλο».

Άννα: «Έχω μία… λόξα με την φωτογραφία, ενώ θα μπορούσα να ασχοληθώ με τα αγγλικά και τις μεταφράσεις».

Τι σημαίνει το μήνυμα που τυπώσατε στο μπλουζάκι;

Άννα: «Να είμαστε άτακτες για να γλιτώσουμε τον Άγιο Βασίλη από το ταξίδι»!

Μαρία: «Τα καλά παιδιά πάνε στον παράδεισο, τα κακά πάνε παντού».

Αν όμως ερχόταν ο Άγιος Βασίλης τι θα ήθελες να σου φέρει;

Μαρία: «Εγώ δεν τον περιμένω τον Άγιο. Αν θα έρθει φέτος… έκπληξη θα μου κάνει!

Αν όμως ερχόταν θέλω να φέρει υγεία και επίτευξη των στόχων μου, προσωπικών και επαγγελματικών».

Άννα: «Εμένα ο Άγιος Βασίλης ήρθε το… καλοκαίρι και τώρα μου έφερε ένα γούρι»!

Με ποιος χαρακτήρα  θα περιέγραφε η μία την άλλη;

Άννα: «Η Μαρία είναι ο καλικάντζαρος! Το σπαστικό το πλάσμα που θα σου σπάσει τα κουλουράκια, που θα σου χαλάσει τη γιορτή».

Μαρία: «Η Άννα είναι η καμινάδα μέσα στο τζάκι. Αφού είναι συνέχεια μέσα στη μουτζούρα και λερώνει ότι περνάει από κοντά της».

Ποιο τραγούδι σου θυμίζει Χριστούγεννα;

Μαρία: «Θα σο πω αυτό που με… εκνευρίζει και το ακούω συνέχεια τις γιορτές. Είναι το “All I want for Christmas is you”»!

Άννα: «Αγαπώ το “I’m dreaming of the White Christmas” και ιδιαίτερα όταν το τραγουδάει το παιδάκι από το “Home Alone” στο μπάνιο του και μετά βάζει το after save. Γενικά όμως ακούω όλα τα τραγούδια και βλέπω τις ταινίες που παίζονται στις γιορτές».

Οι Μαρία Χατζηνικολαου και Άννα Καρπουζά, με τα… κερατάκια στο κεφάλι αποκάλυψαν έναν άλλο εαυτό, στην συντάκτρια της «Πράσινης», Δήμητρα Πολυχρονοπούλου

 *Ευχαριστούμε το κατάστημα  «Piazza duomo» απέναντι από την Μητρόπολη για την χρήση του χώρου για την συνέντευξη, όπως και το κατάστημα χριστουγεννιάτικων ειδών «Collection for All seasons», που βρίσκεται στην πλατεία Καπνικαρέας για την διάθεση του χώρου για την φωτογράφηση. Τα μπλουζάκια που φορούσαν τα κορίτσια τα έφτιαξε ο Ηλίας ο Παπάζογλου από το «Eclipse clothing».